در روزهای اخیر موضوع افزایش سقف سنی پذیرش دانشجو معلم در دانشگاه فرهنگیان به بحثی جدی در میان کارشناسان آموزشی بدل شده است. در همین راستا، دکتر حسین خنیفر، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان، در گفتگو با بعثنا دیدگاه‌های خود را درباره این تصمیم بیان کرد.

بعثنا: نظر شما درباره افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان چیست؟ موافق هستید یا مخالف؟

دکتر خنیفر: پیش از هر چیز باید بگویم مرجع اصلی تصمیم‌گیری در این زمینه وزارت آموزش و پرورش و شورای عالی آموزش و پرورش هستند. اما نظر شخصی من این است که به‌جای افزایش سقف سنی تا ۳۰ سال، بهتر است محدوده سنی از ۱۸ تا ۲۳ یا ۲۴ سال تعیین شود. در این صورت، فرد پس از فراغت از تحصیل در ۲۲ یا ۲۴ سالگی وارد کلاس می‌شود و نیرویی جوان، سرزنده و پرانرژی خواهد بود. تجربه نشان داده که معلمی که با ۳۰ سال سن وارد دانشگاه می‌شود، پس از چهار سال تحصیل، در ۳۴ سالگی وارد کلاس می‌شود و توان و انگیزه لازم را کمتر دارد.

بعثنا: برخی معتقدند افزایش سن پذیرش موجب می‌شود افراد متأهل نیز وارد دانشگاه شوند. آیا زیرساخت‌های دانشگاه فرهنگیان چنین ظرفیتی دارد؟

دکتر خنیفر: در حال حاضر ۹۸ پردیس و مرکز در سراسر کشور داریم که اکثر آنها خوابگاه، سلف، کتابخانه و امکانات آموزشی دارند. البته ایده‌ای که سال‌ها پیش مطرح شد، ایجاد دانشگاه‌های جامع در مراکز استان‌ها بود تا هم امکانات متمرکز و استاندارد فراهم شود، هم خوابگاه‌های متأهلی ایجاد گردد. حتی خیرین نیز برای ساخت سوئیت‌های متأهلی در استان‌های محروم اعلام آمادگی کرده بودند. متأسفانه این طرح به نتیجه نرسید. به باور من، اگر سیاست افزایش سن تصویب شود، باید هم‌زمان با ارتقای زیرساخت‌ها همراه باشد، در غیر این صورت دانشگاه فرهنگیان با مشکلات جدی روبه‌رو می‌شود.

بعثنا: برخی دانش‌آموزان پشت‌کنکوری می‌گویند رقابت با داوطلبان ۳۰ ساله برایشان ناعادلانه است و این موضوع باعث ناامیدی می‌شود. نظر شما چیست؟

دکتر خنیفر: به نظر من این نگرانی چندان جدی نیست. آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر بیشتر پذیرفته‌شدگان دانشگاه فرهنگیان از میان جوانان بوده‌اند. ذهن آماده، انرژی بالا و انگیزه قوی داوطلبان ۱۸ تا ۲۰ ساله باعث می‌شود در رقابت‌ها موفق‌تر عمل کنند. ضمن آنکه باید توجه داشت دانشگاه فرهنگیان در تعیین ظرفیت و جذب دخالتی ندارد و سیاست‌گذاری اصلی بر عهده وزارت آموزش و پرورش و سایر نهادهای بالادستی است.

بعثنا: شما در دوره مدیریت خود بر دانشگاه فرهنگیان، چه راهکاری برای جبران کمبود معلم دنبال کردید؟

دکتر خنیفر: در دوره مسئولیتم تلاش کردم با استفاده از ظرفیت مجلس، سازمان امور اداری و وزارت آموزش و پرورش، ردیف‌های استخدامی جدید بگیریم. نتیجه آن شد که طی سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸ بیش از ۶۷ هزار دانشجومعلم جذب شدند. باور من این است که به‌جای خرید خدمات یا استفاده از نیروهای بازنشسته و افزایش سن، باید با شجاعت معلم تربیت کرد. معلم شایسته و متعهد بزرگ‌ترین سرمایه برای آینده کشور است.

جمع‌بندی

مواضع دکتر خنیفر حاکی از آن است که افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان می‌تواند پیامدهای جدی بر کیفیت معلمی و پویایی نظام تعلیم و تربیت داشته باشد. از نگاه او، تربیت معلم باید در اولویت ملی قرار گیرد و هرگونه سیاست‌گذاری در این حوزه نیازمند نگاهی راهبردی و آینده‌نگر است.