به گزارش پایگاه خبری تشکیلاتی بعثنا، نشست «سیاست‌گذاری غیرکارشناسی» با حضور محمدصادق عبداللهی، مدیرگروه آموزش و پرورش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، علی خزایی، نماینده مردم ورامین، پیشوا و قرچک در مجلس شورای اسلامی، و حامد ضمیری، معاون علمی سازمان بسیج فرهنگیان کشور در دانشگاه جامع انقلاب اسلامی برگزار شد. این نشست به یکی از جنجالی‌ترین موضوعات اخیر در فضای تعلیم‌وتربیت یعنی طرح افزایش سقف سنی پذیرش در دانشگاه فرهنگیان اختصاص داشت؛ طرحی که با مخالفت‌های جدی کارشناسان و فعالان حوزه آموزش‌وپرورش روبه‌رو شده است.

محور اول: نقد تصمیمات مقطعی و فشار رسانه‌ای

علی خزایی با انتقاد از تعدد روش‌های استخدام در آموزش‌وپرورش تأکید کرد که دانشگاه فرهنگیان نباید بار سیاست‌های مقطعی و تصمیمات غیرکارشناسی را به دوش بکشد. او هشدار داد که «دانشگاه فرهنگیان راهبردی است و آینده نسل‌ها وابسته به خروجی آن است» و تغییرات شتاب‌زده مانند افزایش سقف سنی می‌تواند به افت کیفیت تربیت معلم منجر شود. خزایی همچنین عدالت آموزشی را در گرو حضور معلمان کارآمد دانست و هشدار داد که فاصله میان مناطق برخوردار و محروم اگر با این سیاست‌ها بیشتر شود، به بی‌عدالتی آشکار تبدیل خواهد شد.

محور دوم: مسئله‌سازی کاذب در حکمرانی آموزشی

محمدصادق عبداللهی ریشه بحران‌ها را در ضعف حکمرانی آموزشی دانست و گفت: «امروز در نظام آموزشی ما، آنچه صدا دارد مسئله می‌شود و آنچه صدا ندارد، نامسئله باقی می‌ماند.» او طرح افزایش سقف سنی را مصداق همین روند دانست؛ موضوعی که به گفته او تحت فشار رسانه‌ای و اعتراضات گروهی خاص به مسئله اول کشور بدل شد، در حالی‌که مشکلات اصلی آموزش‌وپرورش مانند کیفیت تدریس، عدالت آموزشی و تأمین نیروی انسانی متخصص در حاشیه قرار گرفت. عبداللهی همچنین یادآور شد که آزمون ماده ۲۸ که قرار بود صرفاً مکمل دانشگاه فرهنگیان باشد، امروز به شاهراه اصلی جذب معلم تبدیل شده و این وارونگی خطرناک است.

 محور سوم: حکمرانی طنزآمیز و غیبت شفافیت

حامد ضمیری با بیان اینکه حکمرانی آموزشی در کشور «شبیه طنز» شده است، از تصمیم‌گیری‌های بدون پشتوانه کارشناسی انتقاد کرد. او گفت: «نماینده مجلس در مناظره صراحتاً اعلام کرد که هیچ گزارش کارشناسی برای این تصمیم وجود ندارد. چطور می‌توان با یک نامه وزیر، سرنوشت آموزش‌وپرورش را تغییر داد؟» ضمیری همچنین به فشار رسانه‌ای و سیاسی بر آموزش‌وپرورش اشاره کرد و هشدار داد که یک توییت یا موج کوتاه رسانه‌ای کافی است تا مسیر تصمیم‌گیری‌ها تغییر کند. او شفافیت در فرآیندهای سیاست‌گذاری و پایان دادن به مدیریت ویترینی را راهکار اصلی برای بازگشت اعتماد عمومی و اصلاح نظام تعلیم‌وتربیت دانست.

جمع‌بندی

نشست «سیاست‌گذاری غیرکارشناسی» نشان داد که مسئله اصلی نه سن ورود دانشجومعلمان، بلکه ضعف ساختاری در حکمرانی آموزشی کشور است؛ ضعف‌هایی چون تصمیم‌گیری پشت درهای بسته، فقدان پشتوانه علمی و نادیده گرفتن دانشگاه فرهنگیان در فرایند سیاست‌گذاری. سخنان کارشناسان و نمایندگان حاضر هشدار جدی به مسئولان بود که ادامه این روند می‌تواند آینده آموزش‌وپرورش و عدالت آموزشی را به خطر اندازد.