به گزارش پایگاه خبری تشکیلاتی بعثنا، اولین دوره‌ی حضوری معاونت رسانه بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان فارس با عنوان مُدَرِّسانه، تربیت مدرس سواد رسانه‌ای در تاریخ ۲۰ الی ۲۲ شهریورماه در فرهنگسرای هنر و رسانه ره‌آوین در شیراز برگزار شد. در این دوره به ارائه‌ی سرفصل‌های مسیر تربیت رسانه‌ای، تاثیر رسانه بر افکار، راه حل مقابله با تاثیر ناخودآگاه رسانه‌ها، دشمن شناسی، بازی شناسی و موسیقی شناسی توسط سید محمد مهدی پوریزدان پرست، عبداله غفاری، حمید افسری، مرتضی جعفرزاده و محمد حسن استرحام پرداخته شد.

 سید محمد مهدی پور‌یزدان پرست: سواد رسانه، پلی برای عبور از تله های تحریف.

پور‌ یزدان پرست در شروع جلسه عدم صحت سنجی و عبور پیام‌های دریافتی از فیلترینگ را دلیل اصلی تحریف محتویات رسانه ای می‌داند. وی ادامه می‌دهد که: انقلاب اسلامی امروزه‌ی ما دچار ضعفی است عمیق که همان لاپوشانی مسئولان و ارگان های مربوطه است. و اما سواد رسانه چیست؟! سواد رسانه همان رجوع به منابع معتبر است و حتی نقد و انتقاد وارده هم در صورت تسلط بر منبع موثق قابل پذیرش است.پور یزدان پرست عملِ «تکرار» را یکی از شیوه های خبری موثر می‌داند و از جهتی دیگر می‌گوید: این تکرار می‌تواند نادرست و مخرب نیز باشد. به دنبال گفته‌ها سوال احتمالیِ (چگونه از طریق رسانه بیشترین تاثیرگذاری در مخاطب داشته باشیم؟!) را اینگونه پاسخ می‌دهد:«راستگویی». امروزه اگر مسئول جامعه هستی اگر معلم یک اجتماع هستی؛ همراه و همدل باش و طبق گفته رهبری «با مردم بیامیزید»

عبدالله غفاری: کلمات را دریابید.

غفاری در مقدمه، بحثی با عنوان تفاوت گزارش و تدریس را مطرح کرد و اینگونه کلاس را با پرسش و پاسخ پیش برد. نتیجه مناظره با تئوری بودن تدریس و ماهیت عملی گزارش به پایان رسید. وی تاکید می‌کند که: قالب فضای مجازی کلمات هستند. ما امروزه در جنگ نرم با دو عرصه سر‌و‌کار داریم و عرصه‌های مورد هدف، قلب‌ها و ذهن‌ها هستند. غفاری، مسئولیت رسانه را اینطور بیان می‌کند که: نقش رسانه نهادینه‌ سازی واژه‌ها در ذهن‌ها و قلب‌ها‌ است؛ پس یکی از رسالت‌های رسانه‌چی واژه‌شناس بودن است و ما در جایگاه معلم وظیفه‌مان این است که با تحلیل کلمات، معنا را هر چه بهتر درک کنیم.

عبدالله غفاری: تحلیل و انتقاد، سپس تولید!

برای استفاده از هر رسانگر، بایستی مایه داشت. غفاری اینگونه بیان می‌کند که: در ابتدای کار ما به نقد می‌پردازیم و سپس دست به تولید می‌زنیم. معلم امروز، باید با کودک و نوجوان ارتباط برقرار کند و در نهایت این نسل را نسلی تحلیل‌گر بار آورد. می‌توان گفت یکی از مأموریت های معلم، تبدیل مخاطب منفعل به مخاطب فعال است که غفاری این را بزرگترین خدمت معلم به جامعه می‌داند.

حمید افسری: گام طلایی برای تولید بازی، شناخت مخاطب است.

افسری ابتدای کار آمار و ارقامی را در اختیار دانش‌ پژوهان قرار می‌دهد؛ بطوری که: ما در سال ۱۴۰۳ پیش بینی می‌کنیم ۴۰ میلیون بازیکن خواهیم داشت. افسری بازی را رسانه ای چند وجهی می‌داند که موجب سهولت امر تدریس و انتقال مفاهیم به نسلِ دانش‌آموز می‌شود. وی ادامه می‌دهد: بازی‌ها نیز ژانرها و سبک‌های مختلفی دارند و ما از جهاتی آن‌‌ها را بررسی می‌کنیم. یکی از این مشخصه‌ها، کاراکترهای بازی است. در نیمه ی دوم کلاس او می‌افزاید که: با دو مقوله مواجهیم: ۱_بحث نشر بازی ۲_بحث تولید بازی امروزه بهترین سناریو نویس‌ها و طراحان بازی را در اختیار داریم اما ضعف در این است که مخاطب خود را نمی‌شناسیم.

مرتضی جعفرزاده: آگاهی بخشی جهت رشد سواد رسانه‌ای اقدامی موثر است.

خوراک اصلی ذهن، کتاب است؛ لذا مروج کتاب باشید. جعفرزاده اینگونه مقدمه چینی می‌کند. او اضافه می‌کند که: آگاه باشیم و آگاهی ببخشیم و بدانیم کدام مسیر را پی می‌گیریم. در ادامه این‌گونه می‌گوید که: در دنیای امروز سیاست‌های بزرگ جهانی که در صدر آن آمریکا قرار دارد، مسئله‌ای با عنوان «دهکده‌ی جهانی» مطرح می‌کنند. دستور کار در این دهکده بدین صورت است که ارتباطات کنترل شود و یک جهان به سلطه‌ی این سیاست‌ها در بیاید. جعفرزاده نقشه ی اجمالی راه را اینگونه تشریح می‌کند: ۱) آگاهی بخشی ۲) آموزش ۳) فرهنگ‌سازی و نکته پایانی این است که باید توجه داشت که دنیای رسانه امروزه ضد‌‌ ارزش‌‌ها‌ی ما را به ارزش تبدیل نکند.

 محمد حسن استرحام: قدرت موسیقی و نواها را دست کم نگیرید!

کنترل در انسان، ایجاد ارزش می‌کند. استرحام تفاوت اصلی حیوان و انسان را همین می‌داند: «کنترل»!وی در ادامه می‌گوید: اگر بخواهیم الگویی را برای انسان والا رسم کنیم، اینگونه پیشروی می‌کنیم: ۱_کنترل ۲_ارزش آفرینی ۳_اعتماد به نفس ۴_رشد ۵_حال خوب ۶_آرامش ۷_قدرت ۸_انسانیت اعظم استرحام ادامه می‌دهد که: یکی از چالش‌های بزرگ در مدارس ما موسیقی گوش دادن بچه‌ها است. مسئله‌ی دیگر که می‌توان به آن اشاره داشت اعتیاد به موسیقی است. هر ذائقه‌ای تربیت شدنی است و استرحام این را به خوبی یادآوری می‌کند و تغییر ذائقه به صورت تدریجی را به عنوان راه حل پیشنهادی مطرح می‌کند.