دانشگاه فرهنگیان، دانشگاه تربیت معلم است. دانشگاهی که رسالتش ساختن شخصیت معلمان جامعه است؛ باید حواسمان باشد با تصمیم هایمان به سمت چه آینده‌ای پیش می‌رویم.
افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان تا ۳۰ سال، با انتقادات گسترده‌ای درباره تأثیر منفیِ پویایی، کیفیت آموزش و چرخه انتقال تجربه مواجه شده است. این یادداشت با تأکید بر اهمیت جذب جوانان مستعد به این دانشگاه، به بررسی پیامدهای بلندمدت این ...
تصویب افزایش سقف سن ورود به دانشگاه فرهنگیان اگرچه در نگاه اول پاسخی موقت به بحران کمبود معلم در کشور به نظر می‌رسد، اما در عمق خود پیامدهای بلندمدت و نگران‌کننده‌ای برای نظام آموزشی دارد.
این مصوبه بیش از هر چیز نشانه بی‌اعتنایی به نظرات کارشناسی و نادیده گرفتن مأموریت اصلی دانشگاه فرهنگیان است.
در شرایطی که کمبود نیروی معلم در آموزش و پرورش مطرح است، چرا مسیر اصلی ورود به دانشگاه فرهنگیان و تلاش برای افزایش ظرفیت آن در اولویت قرار نمی‌گیرد؟ به نظر می‌رسد تلاش برای تغییر قانون و رویه‌ها در این مرحله، راهکار اصلی شده است.
دانشگاه فرهنگیان باید جایگاه یک مدرسه تربیت معلم واقعی را حفظ کند، نه اینکه به‌عنوان یک بلیت تضمین شغلی و یک بنگاه کاریابی شناخته شود!
افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان به ۳۰ سال، به‌جای تقویت نیروی جوان و پرانگیزه، راهی آسان اما پرهزینه است. اسما قربانی معتقد است این تصمیم بی‌برنامه، آینده آموزش‌وپرورش را با معلمانی کم‌انرژی و نسلی بی‌رمق روبه‌رو خواهد کرد.
در حالی که افزایش سقف سنی به منظور جبران کمبود نیرو و گسترش فرصت‌ها انجام شده است، پیامدهای آن نشان می‌دهد که این اقدام می‌تواند در بلندمدت کیفیت دانشگاه فرهنگیان را تحت تأثیر قرار دهد و به ناکارآمدی نظام آموزشی بینجامد.
در این نقدنامه به تحلیل و بررسی دلایل مخالف تغییر سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان پرداخته شده است. همچنین به دیدگاه موافقان این تصمیم نیز پرداخته شده است. آیا این تصمیم می‌تواند تاثیرات منفی بر کیفیت آموزش و تربیت معلمان داشته باشد؟
تسکین موقت کمبود معلّم بدون توجه به چالش‌ها تصمیم اخیر در مورد افزایش سقف سنی پذیرش دانشگاه فرهنگیان به ۳۰سال، نشانگر تغییری اساسی در نگاه به مهم‌ترین نهاد تربیت معلّم کشور که نهادی انسان‌ساز است، می‌باشد. به نظر می‌رسد این رویکرد نه از س...
