جمعه ۲۱ شهریور ۱۴۰۴

۲۱:۲۱ - ۱۴۰۳/۱۱/۱۴

دانشگاه فرهنگیان؛ تربیت معلم یا تربیت مدرس

برای حل مشکل بیکاری، دیواری کوتاه‌تر از آموزش و پرورش پیدا نشده و دستگاه تصمیم گیر، هنوز به این باور نرسیده است که دانشگاه فرهنگیان محلی است برای تربیت معلم نه تربیت مدرس!

دانشگاه فرهنگیان؛ تربیت معلم یا تربیت مدرس

به گزارش پایگاه خبری تشکیلاتی بعثنا، روجا خان‌نیا معاونت سیاست‌ورزی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان حضرت فاطمه (س) قائمشهر در یادداشتی نوشت:

دانشگاه فرهنگیان به عنوان مرکز اصلی تربیت نیروی انسانی برای آموزش و پرورش، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. یکی از مهمترین معیارهای پذیرش دانشجو در این دانشگاه، محدودیت سنی ۲۴ سال بوده است که هدف آن، جذب نیروهای جوان، پرانرژی و دارای پویایی بیشتر برای حرفه معلمی است.

اخیرا پیشنهادی مبنی بر افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان تا ۳۰ سال مطرح شده است. که با موج گسترده ای از مخالفت ها روبه رو شده است. این پیشنهاد، همچون طرح های دیگر، موافقان و مخالفانی دارد. موافقان جدی این طرح، برخی نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات هستند که به دنبال تحقق این امر تلاش کرده اند و معتقدند که افزایش سن پذیرش دانشجومعلمان باعث ایجاد فرصت برای علاقه مندان دیرهنگام، افزایش تنوع تجربه های فردی و اجتماعی در میان معلمان آینده می شود.

اما مخالفان این طرح، عده ای از دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان، کارشناسان آموزشی و فعالان حوزه تعلیم و تربیت هستند که دلایلی همچون: کاهش پویایی و انرژی در محیط آموزش، اختلاف سنی زیاد با دانش آموزان، کاهش انگیزه و توان یادگیری در سنین بالاتر ،شکل گیری شخصیت افراد با سن بالاتر و در نتیجه عدم تربیت پذیری آنها به عنوان معلم تراز،مشکل زیست خوابگاهی به دلیل عدم تناسب، تعارض بـا سیاست جوانگرایی در آموزش و پرورش، افزایش احتمال فرسودگی شغلی زودهنگام و… مطرح نمودند و در همین راستا، ۸۲ دفتر بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان سراسر کشور خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی نسبت به این تصمیم، تذکر دادند و دلایل مخالفت خود را شرح دادند¹؛ که واکنش سخنگوی کمیسیون آموزشی آقای عظیمی راد را در پی داشت و منجر به برگزاری مناظره ای با این موضوع در پردیس شهید چمران تهران بین آقای رفیعی، مسئول بسیج وزارت آ.پ و آقای عظیمی راد، سخنگوی کمسیون آموزش و تحقیقات در مجلس شد.²

آن چیزی که موج عصبانیت دلسوزان تعلیم و تربیت را در این باره برانگیخته است، نوع نگاه به آموزش و پرورش است که بنگاه کاریابی قلمداد می شود و برای حل مشکل بیکاری، دیواری کوتاه تر از آموزش و پرورش پیدا نشده و دستگاه تصمیم گیر، هنوز به این باور نرسیده است که دانشگاه فرهنگیان محلی است برای تربیت معلم نه تربیت مدرس! این مهم از آنجا حائز اهمیت است که سیاست گذاران، قربانی سیاست زدگی شدند و با نگاه بدبینانه برای پر کردن سبد رای و نگاه خوشبینانه از روی احساس حاصل از فشار پیامکی بدون نظر کارشناسان این حوزه اقدام به چنین امری کردند.

در نهایت با رفت و برگشت این پیشنهاد و موج مخالفت ها، این پیشنهاد رد شد.
عضو شورای عالی آموزش‌وپرورش با اشاره به رد پیشنهاد افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان تا ۳۰ سال گفت: متقاضیان ۲۲ تا ۲۴ ساله برای ورود به دانشگاه فرهنگیان در دو سال اخیر ۵۰۰ نفر هم نبودند.

همچنین این فرصت برای افراد بالای ۲۴ سال فراهم است تا از طریق آزمون استخدامی به شغل معلمی وارد شوند.
عضو شورای عالی آموزش و پرورش افزود: در حال حاضر، داوطلبانی که قصد دارند ابتدا به سربازی بروند و سپس در کنکور دانشگاه فرهنگیان شرکت کنند، این فرصت را دارند، زیرا شرط سن ورود به این دانشگاه ۲۴ سال است.³ و همچنین معاون شورای عالی انقلاب فرهنگی در این باره گفت:« پیشنهاد جدید برای افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان مطرح نیست و هم اکنون سقف سنی ۲۴ سال برای ورود به دانشگاه فرهنگیان قانون است مگر اینکه وزیر آموزش و پرورش بخواهد پیشنهاد جدیدی ارائه دهد.

با گذشت چندی، چنین به نظر رسید که با رد این پیشنهاد، پرونده این جریان مختومه شد تا حال که آقای احسان عظیمی راد در توییتی از افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان تا ۲۷ سال به عنوان “دستاورد” خود در نشست با آقای کاظمی، وزیر آموزش و پرورش خبر داد؛ که قرار است به زودی از طرف شورای عالی آموزش و پرورش به شورای عالی انقلاب فرهنگی اعلام شود.

با اعلام این خبر، موج دوباره مخالفت ها آغاز گردیده است و جریان دانشجویی پای خواسته خود مبنی بر عدم اجرایی این طرح خواهد ایستاد زیرا تصمیم گیری در مورد سن ورود بـه دانشگاه فرهنگیان از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا معلمان نه تنها انتقال دهنده دانش، بلکه الگوهای رفتاری و اخلاقی دانش آموزان نیز هستند. از این رو، شایستگی های علمی، مهارتی، و حتی ویژگی های شخصیتی آنان نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش ایفا می کند.

امید است کارگزاران با رویکردی عقلانی، کارشناسی و غیر پوپولیستی به جای دستاورد سازی اینگونه کارهای بی پایه و اساس اقدام به سازوکارهایی در راستای احقاق عدالت آموزشی نمایند.

مطالب مرتبط